Αναρτήσεις
Η εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ της Καλαμάτας γράφει:
Ο κ. Νίκας για το πανηγύρι της Υπαπαντής
Όπου φυσάει ο άνεμος πάει
Όπως αναφέρεται στο σχέδιο του νέου κανονισμού, ναι μεν ο χαρακτήρας του πανηγυριού καθορίζεται ως παραδοσιακός, αλλά διευκρινίζεται ότι αυτό σημαίνει ότι θα γίνεται με «είδη όπως χειροτεχνήματα, ξυλόγλυπτα, κοσμήματα, παλαιά έπιπλα και σκεύη, παραδοσιακά γλυκά και ποτά, είδη θρησκευτικής λατρείας, παιχνίδια, είδη ένδυσης – υπόδησης, ηλεκτρονικά, εργαλεία, λευκά είδη (κουρτίνες, σεντόνια, κεντήματα, τραπεζομάντηλα), σκεύη μαγειρικής, υαλικά είδη σπιτιού».
Για το θέμα επιστολή στο δήμαρχο Καλαμάτας έστειλε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Γιώργος Καραμπάτος, σημειώνοντας «πως εν μέσω της διεθνούς οικονομικής ύφεσης και της εσωτερικής δημοσιονομικής κατάρρευσης, ο Δήμος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όσον αφορά στη φύση και το περιεχόμενο της εμποροπανήγυρης, ώστε να ενισχύσει την παραδοσιακή παραγωγή και το νόμιμο εμπόριο».
Στην επιστολή αναφέρονται τα εξής:
«Κύριε δήμαρχε,
Στη συνέχεια του εγγράφου σας με ΑΠ 30194/11-12-2009, με το οποίο μας καλείτε σε συνεδρίαση τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου, με θέμα την τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας της Εμποροπανήγυρης της Υπαπαντής (1 και 2 Φεβρουαρίου 2010), θέτουμε κατωτέρω υπόψη σας τις απόψεις του Επιμελητηρίου μας, για το σκοπό και τον τρόπο οργάνωσης της εμποροπανήγυρης αυτής:
Σκοπός και οικονομική και κοινωνική συγκυρία
Ο σκοπός για τον οποίο διοργανώνεται η εμποροπανήγυρη στην Καλαμάτα είναι ο συνδυασμός της θρησκευτικής εορτής με μια εορταστική εκδήλωση, που θα επιτρέπει στους κατοίκους και τους επισκέπτες να γνωρίσουν και να βιώσουν ανάλογες εκδηλώσεις του παρελθόντος (των οποίων –υποτίθεται- την επιβίωση περιφρουρούμε), προσφέροντάς τους συγχρόνως την ευκαιρία να προμηθευτούν είδη θρησκευτικής λατρείας, αλλά και άλλα παραδοσιακά προϊόντα και είδη, σε μια ατμόσφαιρα παραδοσιακής γιορτής. Κατά συνέπεια, ο σκοπός είναι η διατήρηση και ανάδειξη της θρησκευτικής και πολιτιστικής παράδοσης. Ο σκοπός αυτός επιτρέπει τη συμμετοχή όχι μόνο των κατοίκων της Καλαμάτας και των γύρω περιοχών, αλλά και πολλών επισκεπτών, που σταδιακά μπορούν να προσελκυστούν, καθώς η εμποροπανήγυρη θα γίνεται γνωστή, ακριβώς για να ζήσουν την παραδοσιακή ατμόσφαιρα της γιορτής. Επομένως, η εμποροπανήγυρη σταδιακά μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως εκδήλωση-πόλος έλξης τουριστών, που θα έρχονται στην πόλη μας για τη θρησκευτική γιορτή, αλλά και το παραδοσιακό παζάρι, που θα διοργανώνεται με την ευκαιρία της γιορτής.
Άρα, πρωταρχικό κριτήριο για την ίδια τη συνέχιση της διοργάνωσης της εμποροπανήγυρης είναι η διατήρηση του παραδοσιακού της χαρακτήρα όσον αφορά στη διαρρύθμιση του χώρου, στα πωλούμενα είδη και στην όλη εικόνα της, αλλά και η αποτελεσματική σύνδεσή της με τη θρησκευτική εορτή της Υπαπαντής.
Δεν μπορούμε να παραλείψουμε στην εισήγηση αυτή μια σύντομη αναφορά στη σημερινή συγκυρία. Σήμερα, η πόλη μας και ολόκληρη η χώρα βιώνει τις δραματικές συνέπειες της διεθνούς οικονομικής ύφεσης και της εσωτερικής δημοσιονομικής κατάρρευσης, έτσι ώστε η αγορά γενικά και η τοπική μας αγορά ειδικότερα να διέρχεται, με μηδενική σχεδόν κρατική στήριξη, την εν λόγω κρίση, πολλές δε επιχειρήσεις να καταστρέφονται ή να βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής. Σε μια τέτοια συγκυρία, ο Δήμος θα πρέπει κατά την κρίση μας να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όσον αφορά στη φύση και το περιεχόμενο της εμποροπανήγυρης, ώστε μέσω αυτής να ενισχύσει, όσο αυτό είναι δυνατό, την παραδοσιακή παραγωγή και το νόμιμο εμπόριο και να αποφύγει την όποια άμεση ή έμμεση ενίσχυση του παραεμπορίου.
Η μέχρι σήμερα εικόνα και οι συνέπειες της διοργάνωσης της εμποροπανήγυρης
Το πανηγύρι της Υπαπαντής, όπως και πολλά άλλα θρησκευτικά πανηγύρια αλλά και τακτικά παζάρια (χαρακτηριστικό παράδειγμα το παζάρι στην Αγ. Τριάδα Καλαμάτας, Μεσσήνης κ.ά.) έχουν τελείως παρεκκλίνει από το σκοπό τους και συγκεκριμένα το δικό μας έχει απομακρυνθεί από τη θρησκευτική γιορτή και κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί το στόχο της επιβίωσης της θρησκευτικής και πολιτιστικής παράδοσης. Στην πράξη εξελίσσεται κάθε χρόνο σε μια ευκαιρία νόμιμης (;) εκποίησης κινέζικων και γενικά αλλοδαπών προϊόντων, καθώς και «πιστών» απομιμήσεων επώνυμων προϊόντων, με άλλα λόγια σε μια ευκαιρία άσκησης παραεμπορίου και επίδειξης μιας τριτοκοσμικής εικόνας, που προφανώς δεν μπορεί να είναι ελκυστική για τον επισκέπτη, μιας εικόνας που σε τελευταία ανάλυση προσβάλλει την παράδοση της πόλης μας. Εικόνας ανάλογης με αυτή, που συναντά κανείς στις πλατείες και στους σταθμούς του της υπόλοιπης Ελλάδας, αφού λίγο πολύ τα πωλούμενα είδη και οι πωλητές είναι οι ίδιοι…
Μ’ άλλα λόγια, όπως έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει μέχρι σήμερα, η εμποροπανήγυρη:
-Δεν εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα οικονομικά, πολιτισμικά ή άλλα συμφέροντα της Καλαμάτας και, κατ’ επέκταση, της Μεσσηνίας λόγω της παρέκκλισης από το στρατηγικό της στόχο.
-Αγνοεί την πολιτιστική μας παράδοση και προσβάλλει το θρησκευτικό χαρακτήρα της ημέρας υποβαθμίζοντας έτσι την εικόνα της πόλης.
-Πλήττει τη νόμιμη οικονομία της τοπικής αγοράς, ενώ αντίθετα ωφελεί την παραοικονομία και, μάλιστα, με νομότυπο τρόπο
-Ο τρόπος κατάληψης του χώρου, η αισθητική εικόνα αλλά και ο επισφαλής τρόπος λειτουργίας των επί μέρους αυτοσχέδιων «μαγαζιών» (φιάλες υγραερίου δίπλα σε κινητήρες παραγωγής ρεύματος, καλώδια απλωμένα στο έδαφος, υλικά εύφλεκτα πάνω στις παράγκες κ.ά.) δημιουργούν αισθητική ρύπανση, ηχορύπανση και μια συνολικά απωθητική τριτοκοσμική εικόνα.
-Τα περισσότερα προϊόντα που προωθούνται είναι αμφίβολης προέλευσης και ποιότητας, λόγω του ότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός και καμία αξιολόγηση ούτε περιορισμός σε συγκεκριμένη θεματική ενότητα, με αποτέλεσμα η πόλη να γίνεται συνεργός στην παραπληροφόρηση του ανύποπτου καταναλωτή και στη διαμόρφωση της κουλτούρας του ποιοτικά κακού και φθηνού και ξένης προς τα τοπικά μας προϊόντα.
Εμείς, αντίθετα, πιστεύουμε ότι το πανηγύρι, ιδιαίτερα στη φετινή συγκυρία, θα μπορούσε και πρέπει, ανάμεσα στις άλλες πρωταρχικές λειτουργίες του, που αναφέρονται στη θρησκευτική και πολιτιστική παράδοση, να ενισχύσει το νόμιμο εμπόριο και την παραγωγή, τυποποίηση και διακίνηση των παραδοσιακών προϊόντων της πόλης και του νομού μας.
Προτάσεις για την τροποποίηση του Κανονισμού και γενικά για τη διοργάνωση της εκδήλωσης από το 2010 και εφεξής:
1. Τα είδη προς πώληση θα πρέπει να περιορίζονται αυστηρά στα εξής: χειροτεχνήματα, ξυλόγλυπτα, παλαιά έπιπλα και σκεύη, παραδοσιακά γλυκά και ποτά, παραδοσιακά μεσσηνιακά προϊόντα, είδη θρησκευτικής λατρείας, παλαιά βιβλία και έκθεση “παραδοσιακών επαγγελμάτων”. Από την εμποροπανήγυρη θα πρέπει να αποκλειστούν τα είδη ένδυσης και υπόδησης, ηλεκτρονικά, εργαλεία, λευκά είδη, σκεύη μαγειρικής, υαλικά, είδη σπιτιού, κοσμήματα, παιχνίδια. Με τον τρόπο αυτό, αποκλείονται όλα τα ξενόφερτα και χαμηλής συνήθως ποιότητας είδη και γενικά, όλα τα καταναλωτικά είδη τα οποία προσφέρονται από εμπορικές επιχειρήσεις της Καλαμάτας και, μάλιστα, σε τιμές πολλές φορές πολύ χαμηλότερες.
2. Θα πρέπει το διήμερο της εορτής να καθιερωθεί, ως περίοδος μεγάλων εκπτώσεων σε ολόκληρη τη πόλη και σε όλες τις επαγγελματικές δραστηριότητες, σε συνεργασία του Δήμου Καλαμάτας, της Ομοσπονδίας Επαγγελματικών Βιοτεχνικών και Εμπορικών Συλλόγων Μεσσηνίας, του Εμπορικού Συλλόγου Καλαμάτας, της Ένωσης Ξενοδόχων Μεσσηνίας και άλλων επαγγελμάτων και εμπλεκομένων φορέων.
3. Θα πρέπει ο Δήμος να εξασφαλίσει την οργάνωση παράλληλων πολιτιστικών, θρησκευτικών και άλλων εκδηλώσεων, με σκοπό την προσέλκυση ζήτησης θεματικού τουρισμού και γενικά την προσέλκυση μεγαλύτερου αριθμού επισκεπτών και σχολείων.
4. Μέσω της εορτής, θα πρέπει έμπρακτα να στοχεύσουμε στην αξιοποίηση και ανάδειξη του Ιστορικού Κέντρου της Καλαμάτας (πλατείες 23ης Μαρτίου, Όθωνος, Αγ. Αποστόλων, Παπλωματάδικα, πεζόδρομοι κ.λπ.). Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν ειδικές καλαίσθητες προσωρινές κατασκευές σε κομβικά σημεία του Ιστορικού Κέντρου της Καλαμάτας για την προβολή και προώθηση τοπικών αγροτικών και άλλων προϊόντων από τους Μεσσήνιους τυποποιητές και τις οικοτεχνίες.
5. Παράλληλα με τον περιορισμό πώλησης ειδών, ξένων προς το κλίμα και την ατμόσφαιρα της επετείου, θα πρέπει να επιδιωχθεί και η ενθάρρυνση της συμμετοχής μικροπωλητών ειδών θρησκευτικής λατρείας και λαϊκής τέχνης, κυρίως, της περιοχής μας.
6. Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η τοποθέτηση ιδιοκατασκευών (καλάθια, τραπέζια, πάγκοι κ.λπ.) έξω από τα εμπορικά καταστήματα του Ιστορικού Κέντρου και ολόκληρης της πόλης για την εκποίηση-προσφορά των εμπορευμάτων τους σε τιμές κόστους.
7. Θα πρέπει να επιδιώξουμε τη διάχυση της γνώσης (και ει δυνατόν την αναβίωση) όσον αφορά σε παραδοσιακές δραστηριότητες της Καλαμάτας (π.χ. μεταξουργία) ή παραδοσιακά επαγγέλματα που έχουν εξαφανιστεί ή τελούν υπό εξαφάνιση (αμαξάς, αργαλειός-υφάντρες, βαρελάς, γανωματής, γλυκατζήδες, επιπλάς, ευρεσιτεχνίες, καλαθάς, καρεκλάς, καπελού, καρβουνιάρης, καρνάβαλοι Μεσσηνίας, κηροπλάστης, κουλουράς, κυτιοποιός, κωδωνοκρούστης, λατερνατζής, λουκουματζής, λούστρος, παλιατζής, παστελάς, σαμαρτζής, ταχυδακτυλουργός, φαρνατζής, φυστικάς, φωτογράφος, ψαθάς κ.ά.) με τη μορφή υπαίθριας έκθεσης φωτογραφίας στο Ιστορικό Κέντρο ή και ζωντανά, όπου αυτό είναι εφικτό, προκειμένου ο παραδοσιακός τεχνίτης να επιδεικνύει τον τρόπο δουλειάς του στο κοινό.
8. Και ασφαλώς θα πρέπει η όλη δραστηριοποίηση της πόλης να προβληθεί μέσω διαφημιστικής καμπάνιας από τα Τουριστικά Γραφεία, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (συμπεριλαμβανομένων των εθνικών τηλεοπτικών καναλιών) και τις θρησκευτικές οργανώσεις για την προσέλκυση επισκεπτών.
Μόνο με μια τέτοια συνολική οργάνωση, αυστηρή τήρηση των στόχων και γενική συμμετοχή της τοπικής οικονομίας στον εορτασμό, θα οδηγηθούμε στη διατήρηση και διάδοση της θρησκευτικής παράδοσης, αλλά και του ιστορικού παρελθόντος και της παραδοσιακής παραγωγής της πόλης και της περιοχής μας.
Κύριε δήμαρχε, πεποίθησή μας είναι ότι η πόλη μας μπορεί να γίνει ελκυστική μόνο όταν οι παρεμβάσεις μας - σ’ όλα τα επίπεδα - τη διαφοροποιούν από το δίκτυο των πόλεων με ιστορία και παράδοση και τότε μόνο αποκτά συγκριτικό πλεονέκτημα».
