Τι θα γίνει με το παζάρι της Χαλκίδας???

Απ’ ότι όλα δείχνουν, φέτος δεν θα φάμε…χαλβά Φαρσάλων αλλά ούτε και θα μπορέσουμε να κάνουμε τις αγορές μας για το σπίτι αλλά και για την ντουλάπα  μας, καθώς σε «διαπραγματεύσεις» βρίσκεται το θέμα της λειτουργίας, για φέτος, της  εμποροπανήγυρης της Αγίας Παρασκευής!
 Για την ιστορία, μεγάλος χαμός έγινε κατά την συνεδρίαση του Δήμου Χαλκιδέων (18/5) μεταξύ των πωλητών που συμμετέχουν κάθε χρόνο στο παζάρι της Αγ. Παρασκευής και Δήμου, με αφορμή την πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου να αναστείλει για έναν χρόνο το παζάρι.
Τα κοσμητικά επίθετα, οι ύβρεις, τα νεύρα εκτός ορίων και η ένταση, ήταν σε πρώτο πλάνο! Να σημειωθεί πως στην αίθουσα του Συμβουλίου το παρών έδωσαν περισσότεροι από σαράντα πωλητές όχι μόνο από την πόλη της Χαλκίδας και τους όμορους Δήμους, αλλά και από την Αθήνα και από την Θήβα.
Έπειτα όμως από…διαπραγματεύσεις back stage, εκεί που φώναζαν οι πωλητές ότι θα κάνουν κατάληψη του Δημαρχείου έως ότου ακουστούν οι απόψεις τους, συμφώνησαν να συζητηθεί το θέμα σε άλλη Συνεδρίαση…
Ας δούμε όμως πως ξεκίνησαν όλα με το θέμα «παζάρι».
Η εμποροπανήγυρη στη Χαλκίδα καθιερώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα στις 9 Ιανουαρίου 1864. έχει την υπογραφή του Γεωργίου Ά- ο οποίος λίγους μήνες πριν είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Η διάρκειά της ήταν έξι ημερών, από 26 Ιουλίου έως και 31 Ιουλίου.
Να σημειωθεί ότι η 26^η Ιουλίου καθιερώθηκε σαν επίσημη θρησκευτική γιορτή για την πόλη της Χαλκίδας με απόφαση, τότε, του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων . Το 1938, είχε προηγηθεί «ευχή και παράκλησις του Δημοτικού Συμβουλίου Χαλκιδέων προς την Κυβέρνηση», αφού είχε ήδη γίνει σχετική συμφωνία με τον Μητροπολίτη Γρηγόριο Πλειαθό.
Η Δημοτική απόφαση έδινε επισημότητα στη γιορτή, η οποία είχε καθιερωθεί ήδη από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ενώ στη μεγάλη ιστορία της, η εμπορική πανήγυρη της Χαλκίδας, έζησε τις περιπέτειες του Ελληνισμού.
Στο σημείο αυτό να σημειωθεί πως δεν πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Γερμανοϊταλικής Κατοχής (1941-1944) και μάλιστα, τα τρία πρώτα χρόνια, οι Ιταλοί δεν επέτρεψαν ούτε τη λιτάνευση της Ιερής Εικόνας της Αγίας Παρασκευής. Το 1944 οι Γερμανοί έδωσαν την σχετική άδεια αλλά πλαισίωσαν την πομπή με ισχυρές δυνάμεις του Στρατού και των S.S.
Σύμφωνα με τοπικά δημοσιεύματα, το 1915, η Εικόνα της Αγίας Παρασκευής «μετεφέρθη εις τα Ανάκτορα, υπέρ την κλίνην του Σέπτου Ασθενούς… Εις στιγμάς που την ζωή του Βασιλέως έχομεν εμπιστευθεί εις την Θεία Πρόνοια, η Αγία Εικόνα, εξήχθη εκ της Εκκλησίας, λιτανεύοντος πλήθος κόσμου μέχρι Σιδηροδρομικού Σταθμού. Συνοδεύουσι την Εικόνα δύο ιερείς, επίτροποι και ευλαβείς πολίται…».
Η εικόνα επιστράφηκε στις αρχές Ιουλίου. Κατά τη διάρκειά της, στις 29 Ιουλίου του 1973 συγκεκριμένα, έγινε το «δημοψήφισμα» για τη «δημοκρατία» του Γ.Παπαδόπουλου. σταμάτησε τη λειτουργία της για μία ημέρα. Το 1974, συνέπεσε με τα δραματικά γεγονότα της Κύπρου αλλά και την πτώση της δικτατορίας στη χώρα.
Με Προεδρικό Διάταγμα, δόθηκε η άδεια λειτουργίας της κατά το χρονικό διάστημα 20-25 Αυγούστου όπου και τα τελευταία χρόνια, η εμπορική πανήγυρη διαρκεί οκτώ μέρες.
Στην Αγία Παρασκευή είχε δοθεί η προσωνυμία «Βλάχα», η οποία δεν αποτελεί μειωτικό στοιχείο, αφού οι παλιοί Χαλκιδέοι την χρησιμοποιούσαν με καμάρι…
Σήμερα, εν έτη 2010, παραμένει άγνωστο ποια θα είναι η «μοίρα» της, πολύπαθης εμποροπανήγυρης αφού, όπως προείπα, οι ενστάσεις και εντάσεις για το θέμα αυτό, ολοένα και αυξάνονται…      
Αναδημοσίευση από:
http://www.eviagate.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=694:2010-05-23-09-19-17&catid=41:2010-03-02-17-16-07&Itemid=14