Η Αιθιοπική Κοινότητα της Αθήνας πήρε για δεύτερη φορά την πρωτοβουλία να γιορτάσει την ημέρα του Σταυρού (με το παλιό ημερολόγιο) σε έναν ανοιχτό χώρο, δίνοντας την ευκαιρία σε όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει ζωντανά μια σημαντική για την παράδοση - των χριστιανών Αιθιόπων - πολιτιστική εκδήλωση. Και παραπέρα να δει, να συμμετάσχει, να ρωτήσει, να μάθει....
Η γιορτή κατά βάση είναι θρησκευτική. Αναπαριστά θεατρικά την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη.
Πέρα όμως από τα εντυπωσιακά ήδη στοιχεία, τα βαρύτιμα άμφια των Αφρικανών ιερέων, τα πάλλευκα ρούχα των πανέμορφων γυναικών με τα κύμβαλα, τα πολύχρωμα άνθη και τις ιαχές, τις εμβληματικές χρωματιστές ομπρέλες και τα λάβαρα, τις ψαλμωδίες σε μια άγνωστη παραμυθένια γλώσσα, η απόληξη της γιορτής είναι εντελώς απροσδόκητη.
Μεταφέροντας ένα έθιμο της χώρας τους, όπου την ημέρα αυτή σε κάθε γειτονιά ανάβονται τελετουργικές πυρές με ανταγωνιστικό ζήλο για το ποια θα είναι μεγαλύτερη - έθιμο όχι άγνωστο και για τον ελλαδικό χώρο- οι Αιθίοπες της Αθήνας συγκεντρώνουν ξύλα και κλαδιά σ’ ένα προσεγμένο σωρό, που θα μετατραπεί σε μια τεράστια φωτιά. Στις φλόγες της η κατάσταση απογειώνεται.
Η συσσωρευμένη συγκίνηση μιας γιορτής στην ξενιτιά μετατρέπεται σε χορό εκστατικό κάτω απ’ τους ήχους των τεράστιων τυμπάνων – στην Αιθιοπία χρησιμοποιούνται και μέσα στις εκκλησίες για θρησκευτικούς χορούς των ιερέων.
Δεν χρειάζεται να είσαι πιστός, για να θέλεις να συμμετάσχεις. Έχεις μεταφερθεί ήδη αλλού. Η μικρή κοινότητα μας αποκαλύπτει με το χαρακτηριστικό χαμόγελό της όχι τα βάσανα και τα προβλήματα του μετανάστη αλλά μια άγνωστη γιορταστική της όψη. Πάνω απ’ όλα όμως, απλώνει ένα χέρι όχι μόνο για χορό αλλά και για συναδέλφωση προς τον κάθε αδιάφορο, αν όχι εχθρικό συμπολίτη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου