Από την ημέρα που η βίβλος της μόδας, το περιοδικό Vogue ανέφερε για πρώτη φορά την λέξη brassiere μέχρι και σήμερα που γιορτάζεται το χρυσό ιωβηλαίο του σουτιέν το σχήμα, τα υλικά, η μορφή του έχουν αλλάξει πολλές φορές. Αυτό που δεν έχει κορεστεί ποτέ είναι η αδηφαγία ενός άνδρα στη θέα ενός σουτιέν που συγκρατεί με δυσκολία ένα καλοσχηματισμένο στήθος. Μια υπόσχεση ευτυχίας για το σουτιέν που πέρασε από τη στενωπό της Σκύλας και της Χάρυβδης, προτού βρει τη θέση που του αρμόζει στη γυναικεία φιλαρέσκεια και την ανδρική φαντασίωση.
1907 Χρησιμοποιείτε για πρώτη φορά ο όρος "brassiere" στην Vogue για να περιγράψει το νέο προϊόν που ήλθε στην αγορά για να δημιουργήσει φαντασιώσεις…
1911 Η λέξη συμπεριλαμβάνεται στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης
1914 Η πρώτη πατέντα για το σουτιέν κατοχυρώνεται στην Μέρι Φελπς Τζάκομπ, η οποία έψαχνε κάτι για να μην διαγράφονται τα κορδόνια από τον κορσέ της στο φόρεμα της. Γρήγορα η Τζάκομπ έχασε το ενδιαφέρον της και μεταπώλησε την πατέντα στην «Warner Brothers Corset Company» για 1500 δολάρια. Μέσα σε ένα χρόνο η Warner κέρδισε περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια!!!!
1925 Ανοίγει τις πύλες της η εταιρεία Maidenform, πνευματικό τέκνο της Ρωσίδας μετανάστριας Ίντα Ρόζενταλ. Θεωρείται ότι ήταν η πρώτη που επένδυσε στα σουτιέν σε σχήμα φλιτζανιού, αν και πολλοί θεωρούν ότι η ιδέα ανήκε στον άνδρα της Γουίλιαμ.
1937 Η Λάνα Τέρνερ στην ορμητική της ερμηνεία στο φιλμ "They Won't Forget" καταφέρνει να αποστρέψει τα βλέμματα των ανδρών από το πρόσωπο της μόνο όταν ο σκηνοθέτης κάνει κοντινά πλάνα στο κορμί της. Το σουτιέν που διαγράφεται μέσα από τα ρούχα της κάνει τις Αμερικανίδες νοικοκυρές να τρέχουν αλαλάζουσες στα καταστήματα εσωρούχων. «Ήταν ένα σημείο που άλλαξε τις συνήθειες των γυναικών» ισχυρίζεται η Ρεμπέκα Άπσαν, ιδιοκτήτρια της…γκαλερί εσωρούχων «La Petite Coquette»
1946 Το πρώτο μπικίνι εμφανίζεται στις πασαρέλες του Παρισιού. Δημιουργοί ο Γάλλος μηχανικός Λουίς Ρεάρ και ο σχεδιαστής μόδας Ζακ Χαίμ. Το μπικίνι έλαβε το όνομα του από ένα πυρηνικό όπλο που δοκιμαζόταν εκείνη την εποχή στα νησιά Μάρσαλ. Θεώρησαν οι δημιουργοί του, ότι το μπικίνι που θα αφηνόταν νωχελικά στο σώμα μιας γυναίκας θα δημιουργούσε έκρηξη. Η ιστορία τους δικαίωσε.
1965 Ο sui generis σχεδιαστής Ρούντι Γκενρέιχ, ο οποίος ήταν δημιουργός του μονοκίνι, απογοητευμένος από την…αφόρητη γύμνια στρέφεται στο σουτιέν. Σχεδιάζει το…διαφανές σουτιέν και κάνει τις φαντασιώσεις των ανδρών βασανιστικές. Ήταν το χιτ στη δεκαετία του ‘60 και ένα αλεξικέραυνο στις υποκριτικές διαμαρτυρίες.
1968 Η διαμαρτυρία των φεμινιστριών για τον διαγωνισμό ομορφιάς του 1968 στην Αμερική οδηγεί στο κάψιμο αρκετών σουτιέν. Αντιτιθέμενες στο εμπόριο σάρκας τα πνευματικά παιδιά της Σιμόν Ντε Μποβουάρ καίνε οτιδήποτε κάνουν τις γυναίκες πιο όμορφες.
1970 Το σουτιέν είναι μια γελοία ανακάλυψη έγραφε στο μπέστ σέλερ της η φεμινίστρια συγγραφές Ζερμαίν Γκρέερ. Η Γκρέερ θεωρείται ότι ήταν ο εγκέφαλος πίσω από το κάψιμο των σουτιέν το 1968.
1977 Μια 28χρονη φοιτήτρια του Πανεπιστημίου του Βέρμοντ η Λίζα Λίνταλ δημιουργεί το αθλητικό σουτιέν.
1977 Δημιουργείται η εμβληματική εταιρεία «Victoria's Secret» στο Σαν Φρανσίσκο. Ο απόφοιτος του Στάνφορντ Ρόι Ρέιμοντ θεωρεί ότι θα είναι πιο βολικό για έναν άνδρα να ψωνίζει μέσω καταλόγου για τη συμβία του…Τριάντα χρονιά μετά η “Victoria’s Secret” εξελίχθηκε στον θυρεό του…σουτιέν
1990 Το ιδιωματικό παιδί της μόδας, ο Ζαν Πολ Γκοτιέ σχεδιάζει ένα χρυσό κώνο που εκεί κλείνει το λιπόσαρκο στήθος της η Μαντόνα. Το σουτιέν επαναπροσδιορίζεται.
1991 Η εταιρεία «Wonderbra» παρότι δραστηριοποιείται από το 1935 επανέρχεται στην μόδα με την Εύα Χερτζίγκοβα. Η καμπάνια "Hello Boys" έκανε τις γυναίκες με μικρότερο στήθος να σπεύδουν στα καταστήματα εσωρούχων λες και μόλις ηχούσαν οι σειρήνες του πολέμου.
2004 Το σουτιέν σώζει…Το κατανόησε η Τζάνετ Τζάκσον το 2004 όταν σε μια συναυλία με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ αφήνει σε κοινή θέα τη θηλή της, αποκαλύπτοντας ότι δεν φοράει σουτιέν.
2007 Λίγα λεπτά πριν την επανεμφάνιση της στα μουσικά βραβεία του MTV, η Μπρίτνεϊ Σπίαρς αποφασίζει να τιμήσει το σουτιέν, φορώντας μόνο αυτό κατά τη διάρκεια των τραγουδιών που…εκτέλεσετό το μικρό (στις περισσότερες περιπτώσεις) κομμάτι υφάσματος που κυριαρχεί στις ανδρικές φαντασιώσεις για ακριβώς 100 χρόνια.
http://topaliatzidiko.blogspot.com/2010/02/blog-post_6506.html