Ήδη 80 τον αριθμό αεροπανό κάθετα δρόμων έχουν σημαιοστολίσει όλο το Νομό Λακωνίας υπενθυμίζοντας και προσκαλώντας το κοινό στην μεγάλη αυτή διοργάνωση.
Η Εμποροπανήγυρη κάθε χρόνο κατακλύζεται από χιλιάδες επισκέπτες (πέρυσι ξεπέρασε τις 30.000 επισκέψεις) και αποτελεί για την περιοχή ΄΄το σήμα κατατεθέν΄΄ της.
Διαρκεί από 04 έως και 09 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΣΥΚΕΑ ΜΟΛΑΩΝ:
(Λίγα λόγια)
Το συναντάμε επάνω στον οδικό άξονα που οδηγεί στην Μονεμβασία και τη Νεάπολη.
Στην Συκέα ζουν κάτι περισσότερο από χίλιοι (1.000) κάτοικοι που στην πλειοψηφία τους ασχολούνται με την γεωργία. Η καλλιέργεια της ελιάς έχει και σ’ αυτό το Δημοτικό Διαμέρισμα ως αποτέλεσμα, την παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας ελαιολάδου. Η καλλιέργεια των σύκων υφίσταται και σήμερα, όμως παρουσιάζει ύφεση τα τελευταία χρόνια. Φυσικά δεν λείπουν οι καλλιέργειες των εσπεριδοειδών και των αμπελώνων. Αρκετοί αγρότες έχουν αρχίσει να στρέφονται και εδώ στην πιστοποιημένη ή την βιολογική καλλιέργεια.
Στη Συκέα υπάρχει συνεταιριστικό εργοστάσιο, σύγχρονης τεχνολογίας, παραγωγής ελαιολάδου. Τα τελευταία χρόνια οι ελαιουργικοί συνεταιρισμοί της ευρύτερης περιοχής δημιούργησαν την ΚΑΣΕΛ. Αποτελεί μια μονάδα τυποποίησης ελαιολάδου σε μια προσπάθεια των παραγωγών να πάρουν την τύχη του προϊόντος τους στα χέρια τους και στην επόμενη φάση, αυτή της εμπορίας. Αξίζει τον κόπο για όλους εκείνους που αναζητούν ποιοτικό ντόπιο και εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, να επισκεφτούν τις εγκαταστάσεις της ΚΑΣΕΛ στη δυτική είσοδο της Συκέας. Οι συνεταιρισμοί της περιοχής μας σας το προσφέρουν!
Η σημερινή Συκέα αποτελεί πόλο έλξης δυο τουλάχιστον χρονικές στιγμές κάθε χρόνο. Την πρώτη στις 8 & 9 Νοεμβρίου που πανηγυρίζει το Ιερό προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου (ο οποίος είναι ο πρώτος Ναός που κτίστηκε στην Ελλάδα). Η θρησκευτική αυτή γιορτή αποτελούσε και αποτελεί μέγα γεγονός, προσελκύωντας ακόμη και στις μέρες μας, πλήθος προσκυνητών που συρρέουν με τάματα να τιμήσουν τον Άγιο Νεκτάριο και να ευλογηθούν καθώς εκεί φυλάσσεται και λείψανό του. Ο Άγιος Νεκτάριος έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά κάθε Συκιώτη.
Η δεύτερη αφορμή για γιορτή αλλά και διασκέδαση σε αυτή την περίπτωση, έρχεται για τη Συκέα το τελευταίο Σαββατοκύριακο κάθε Ιουλίου, όπου οι σύλλογοι διοργανώνουν χρόνια τώρα με μεγάλη επιτυχία την “Γιορτή Κρασιού της Συκιάς”. Και σ’ αυτή την περίπτωση το Δημοτικό Διαμέρισμα αποτελεί προορισμό για πολλούς επισκέπτες που βρίσκουν αφορμή την φροντισμένη γιορτή, το καλό Συκιώτικο κρασί που προσφέρεται άφθονο και δωρεάν, αλλά και τους ζεστούς μεζέδες με τη συνοδεία πάντα καλής μουσικής κατάλληλης για την περίσταση.
Βέβαια δεν λείπουν και άλλες γιορτές που ζωντανεύουν με αφορμή κυρίως πανηγυρίζοντες ναούς όπως του Αγίου Γεωργίου στο “Ζευγολατιό”. Οι πολεμότρυπες στον περίβολο του ναού, ο μοναδικός σε ομορφιά υδροβιότοπος της όμορφης λίμνης και το κλασικό μαγκανοπήγαδο χαρακτηρίζουν την περιοχή καταμεσής του έφορου κάμπου.
Κεντρικός ναός της Συκέας είναι αυτός του Αγίου Δημητρίου στη μέση σχεδόν του οικισμού με ηλικία 120 ετών περίπου. Έχει υποστεί ριζική ανακαίνιση και διατηρείται σε άριστη κατάσταση.
Τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια πίσω πρέπει να πάμε για να συναντήσουμε τον πρώτο βεβαιωμένο Μυκηναϊκό οικισμό στην περιοχή. Χαρακτηριστικοί οι θολωτοί Μυκηναϊκοί τάφοι στην παρακείμενη πλαγιά του σημερινού κοιμητηρίου. Ευρήματά τους φιλοξενούνται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σπάρτης.
Η παράδοση αναφέρει ότι η σημερινή Συκέα ονομάζονταν “Επταπύργιο” με αφορμή Ενετικούς πύργους που υπήρχαν, επτά τον αριθμό από τους οποίους σώζονται σήμερα οι τρεις.
Με πηγή την παράδοση μαθαίνουμε ότι ο γιός του μπέη της Μονεμβασίας απαγχονίστηκε σε μια ελιά στην πλατεία της Συκέας. Με αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι πήραν εκδίκηση για τις βαρβαρότητες που διέπραξε ο Αλήμπεης και οι ορδές του στην περιοχή του Ζάρακα. Τον ρόλο τους έπαιξαν οι Συκιώτες και στην άλωση της Μονεμβασίας.
Στις αρχές του αιώνα μας αρχίζει η μεγάλη μετανάστευση που ολοκληρώνεται μετά τον πόλεμο. Εκατοντάδες φεύγουν με προορισμό την Αμερική, τον Καναδά και την Αυστραλία. Το κύμα είναι τόσο μεγάλο που υπολογίζεται ότι πολλαπλάσιος αριθμός των σημερινών κατοίκων του χωριού βρίσκεται μακριά από τον τόπο που γεννήθηκε.
ΜΟΛΑΟΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
(Λίγα λόγια)
Ο Δήμος Μολάων, με έδρα τους Μολάους, περιλαμβάνει την Ελιά, τα Κουπιά, τη Μεταμόρφωση, τα Πάκια και τη Συκιά. Έχει 5.609 κατοίκους (2001). Η ονομασία της πόλης αναφέρεται σε βυζαντινό χρυσόβουλο του 1292. Παρουσιάστηκε στον πληθυντικό και δικαιολογείται από τους πολλούς μύλους της περιοχής. Ο πρώτος οικισμός χτίστηκε στη θέση Παναγίτσα, στο λόφο και χρησιμοποιήθηκε ως ακρόπολη. Στους δωρικούς χρόνους διατηρήθηκε ως πολίχνη, ενώ στους Βυζαντινούς επεκτάθηκε στο χώρο γύρω από τον “Παλιόπυργο”. Το μικρό φρούριο πάνω από την πόλη χτίστηκε από Βυζαντινούς ή Φράγκους, ή, σύμφωνα με άλλους, από Τούρκους. Οι Μολάοι απελευθερώθηκαν από τους Τούρκους στις 23 Μαρτίου 1821, αλλά έπαθαν μεγάλες καταστροφές από τις στρατιές του Ιμπραήμ το 1825. Οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως μυκηναϊκά ευρήματα στη Συκιά και βυζαντινά ψηφιδωτά στην περιοχή Χαλάσματα, καθώς και άλλα βυζαντινά ευρήματα στον Άγιο Νικόλαο στα Πάκια. Σήμερα οι Μολάοι είναι το οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής και έχουν σύγχρονο νοσοκομείο (με μονάδα τεχνητού νεφρού), Γυμνάσιο, τράπεζες, πνευματικό κέντρο, μαθητική εστία, γηροκομείο και ένα ξενοδοχείο.Τρεις θαυμάσιες παραλίες ανήκουν στο Δήμο Μολάων (Τηγάνια, Βούρκος και Μακρύς Γιαλός), καθώς και το γραφικό λιμανάκι της Ελιάς, με ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και παραθαλάσσιες ταβέρνες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου